Alfred Wierusz-Kowalski studiował w latach 1868-71 w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Rafała Hadziewicza i Wojciecha Gersona, następnie krótko w Akademii Sztuk Pięknych w Dreźnie a latach 1872-73 w Monachium, gdzie osiadł na stałe. Był rok 1897, gdy Kowalski kupił od swoich kuzynów Milewskich majątek Mikorzyn w Konińskiem.Początkowo uczył się w pracowni Alexandra Wagnera, potem przeniósł się do atelier Józefa Brandta. Trzymał się polskiej kolonii, uczestniczył w jej poczynaniach, stale obsyłał wystawy krajowe.
   Znajdował klientelę wśród ziemiaństwa i plutokracji. Podejmował tematykę kresową ze szczególnie ulubionymi przez Niemców scenami z polowań i napadów wilków, obrazami ilustrującymi życie polskiej prowincji, jarmarki i sceny batalistyczne.
   Najciekawiej w wielkim dorobku Alfreda Wierusza-Kowalskiego rysują się kompozycje najwcześniejsze, powstałe pod wpływem malarskich doświadczeń Maksymiliana Gierymskiego i Józefa Brandta.